واکاوی یک آسیب اجتماعی در شهر سی‌سخت

به گزارش خبرگزاری فارس از سی‌سخت، در دو ماهه اخیر چندین برخورد شبیه نزاع در شهر سی سخت رخ داده که بیشتر درگیری‌ها مربوط به دانش آموزان بوده است.

این در حالی است که شهر سی سخت، شهر فرهنگ و ادب با مردمانی تحصیل کرده و اهل قلم است که از این حیث در استان و حتی کشور شهری نام‌آور است، در کنار هم بودن و با آرامش زندگی کردن از ویژگی‌های مردم سی سخت است و درگیری و نزاع دسته جمعی در این شهر فرهنگی و عالم‌پرور کمتر رخ می‌دهد.

اما متاسفانه در دو ماهه اخیر چندین برخورد در سطح شهر رخ داده که بیشتر مربوط به دانش آموزانی است که به دلایلی نامعلوم با هم درگیر می شوند و کار گاه به خشونت می‌کشد.

متاسفانه طبق شنیده‌ها وقتی نیروی انتظامی به میدان می آید و شناسایی عوامل درگیری شروع می شود از ناحیه مختلف فشار می آورند که ورود نکنید زیرا اینها دانش‌آموز هستند و از این قبیل موضوعات. 

پرخاشگری و دعوای بچه ها در مدرسه و خانه یکی از نگرانی‌ها و مشکلات رایج والدین است که گاهی آن‌ها را حسابی سردرگم می‌کند، اما برای رفع هر مسئله‌ای باید اول به خوبی ماهیت آن مسئله را بشناسیم و دلایل آن را بررسی کنیم.

چرا گاهی کودکان و نوجوانان تمایل به دعوا و درگیری دارند؟ وقتی بچه‌ها دعوا می‌کنند چه چیزی در ذهن آن‌ها می‌گذرد؟ آیا اصلا لازم است در مورد دعوای بچه ها در مدرسه و بیرون از مدرسه نگران باشیم یا این یک موضوع عادی و طبیعی است؟.

چرا بچه ها دعوا می کنند؟

عموما دعوای بچه ها در مدرسه بیشتر از سنین کودکی و خردسالی است و با ورود به دوره نوجوانی و خصوصا در پسران، ممکن است بیشتر شاهد ناسازگاری بچه‌ها با همسالان و درگیری بین آن‌ها باشیم قبل از هرچیز باید عواملی که زمینه‌ساز ابراز خشونت، عصبانیت و تحریک کودک برای دعوا کردن هستند را شناسایی کنید و راه حل مناسبی برای آن پیدا کنید.

عدم کنترل هیجانات
بعضی از بچه‌ها نمی‌توانند احساسان و هیجانات خود را به درستی و به موقع شناسایی و آن را کنترل کنند به همین دلیل ممکن است احساساتی مانند شرم و کمبود اعتماد به نفس شدید با پرخاشگری و رفتارهای تکانشی و به شکل دعوا کردن در مدرسه بروز پیدا کند.

کمبود کنترل هیجانات
گاهی دعوا کردن، خشونت و پرخاشگری روشی برای جلب توجه است اگر کودک و نوجوان راه درست جلب تحسین و تشویق دیگران را یاد نگرفته باشد یا دائما با سرزنش و تحقیر روبرو شود، ممکن است از این شیوه‌های آسیب‌زا برای توجهی که نیاز دارد استفاده کند، حتی اگر این توجه جنبه منفی داشته باشد.

کمبود اعتماد به نفس

همیشه کمبود اعتماد به نفس به شکل انزوا و دوری کردن از دیگران بروز پیدا نمی‌کند،گاهی حس منفی کودک یا نوجوان نسبت به خود آنقدر شدید است که خود سرزنشی و خشمی که نسبت به خود دارد را ناخوداگاه در روابط نشان می‌دهد اعتماد به نفس پایین و احساس شرم درونی تحمل بچه‌ها را در مقابل مشکلات کم می کنند.

خواب و تغذیه نامناسب

مناسب نبودن کیفیت یا کمیت خواب بچه‌ها نقش مهمی در آرامش آن‌ها دارد، کودک یا نوجوانی که به میزان کافی استراحت نکند سریع‌تر بر اثر تحریک یا در شرایط نامساعد، دچار خشم می‌شود و رفتارهای مخربی مانند دعوا کردن را بروز می‌دهد از طرفی کمبود برخی از ویتامین‌ها نیز می‌توانند باعث تحریک پذیری بیشتر شوند گرسنگی و تشنگی به مدت طولانی با کاهش توان عصبی و ذهنی همراه هستند و در همین زمان است که کودک یا نوجوان قادر به کنترل تکانه‌های خشم خود نیست و ممکن است برای ساده‌ترین مسائل دعوا کند.

مشکلات خانوادگی

مشاجره و اختلافات بین والدین یا والدین و بچه‌ها، محیط مخربی برای رشد فرزندان ایجاد می‌کند،وقتی کودکان شاهد الگوهای بروز خشم و عصبانیت به شیوه ناسالم هستند، با احتمال بالاتری همین خشم را نسبت به دوستان خود در مدرسه یا شرایط نامساعد نشان می‌دهند.

پایان پیام/